“คนละคน”

สถานที่แห่งหนึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ที่เก็บรักษาของเก่ามีอาถรรพ์เกี่ยวกับวิญญาณของ ผีเด็กใส่ชุดไทย หากใครที่เข้าไปผิดที่ผิดเวลาระวังจะเจอดี

ผีเด็กใส่ชุดไทย เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของพี่น้องชายหญิงคู่หนึ่งที่ในช่วงปิดเทอม พวกเขาได้มีโอกาสไปเที่ยวภาคกลางกับที่บ้าน ซึ่งที่บ้านปกติแล้วจะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหน ปีๆ นึงจึงจะได้ไปเที่ยวสักที สองพี่น้องคู่นี้ก็ดีใจมาก

พ่อแม่ก็พาไปเที่ยวสถานที่แห่งหนึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ที่เก็บรักษาของเก่าเอาไว้ ด้วยบังเอิญว่าพ่อของพี่น้องคู่นี้เคยเป็นอาาจารย์มาก่อนจึงชื่นชอบเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์จึงพาลูกๆ ไปดู แต่ในช่วงเวลาที่เดินทางไปถึงพิพิธภัณฑ์กำลังจะปิดประตูแล้ว แต่มีคนเฝ้าอยู่ ผู้เป็นพ่อจึงเข้าไปพูดว่า

“ผมน่ะมาจากภาคใต้ ผมมาไกลมาก ผมจะมาถ่ายรูปพิพิธภัณฑ์ที่นี่ ขอเปิดให้ผมกับครอบครัวผมเข้าไปได้มั้ย 15 นาที ก็มีค่านะ หรือ 10 นาทีก็ได้ ได้มั้ยครับ” ก็มีการพูดไกล่เกลี่ยกันไปมา กระทั่งคนเฝ้าสถานที่ซึ่งเป็นรปภ. 2 คน มีคนหนึ่งยอมให้เข้าไป แต่อีกคนก็พูดทักขึ้นมาทันที ด้วยท่าทีดักแขนเพื่อนรปภ. ไว้

“พี่มันจะดีเหรอ!! นี่มัน 6 โมงเย็นแล้วนะ ลืมไปแล้วเหรอพี่!?” ครอบครัวนั้นที่ฟังอยู่ก็คิดว่ารปภ.คงจะกลัวว่าเจ้าของสถานที่หรือเจ้านายจะดุเอา แต่มองดูท่าทีรปภ. ก็คล้ายกลัวเกินกว่าเหตุที่เจ้านายจะด่า หรือรปภ.จะรีบไปไหนก็ไม่น่าใช่ สังเกตสีหน้าก็ดูตกใจ รปภ. อีกคนจึงตอบว่า

“เออไม่เป็นไรนา เดี๋ยวเอ็งรอข้างหน้า เดี๋ยวพี่พาพวกเขาเข้าไปชม เออนา แปบนึง ให้เขาเถอะ เขามาไกล มาจากใต้”

“พี่ลืมไปแล้วใช่มั้ย! พี่ลืมไปแล้วเหรอ งั้นแล้วแต่พี่แล้วกัน มีอะไรเดี๋ยวผมรอข้างหน้านะ” รปภ. คนนั้นทำหน้าไม่ค่อยจะโอเค ส่วนรปภ. อีกคนก็ยอมพาครอบครัวนี้ 4 คน เข้าไปเดิน

จังหวะที่เข้าไปเดินดู ด้วยเวลานั้นเป็นเวลา 6 โมงเย็น ภายในจะมีแค่ไฟโชว์จากภายในตู้สีส้มๆ สลัวๆ ผู้เป็นพ่อก็ถ่ายรูปไป แม่กับเด็กอีกสองคนพี่น้องก็เดินเล่นกันไปเรื่อยๆ โดยพ่อเดินคู่อยู่กับแม่ ส่วนเด็กเดินแยกๆ กัน รปภ. จึงบอกว่า

“พยายามเดินด้วยกันนะครับ เพราะว่า…” รปภ. พูดไม่ทันจบ คนเป็นพ่อก็พูดสวนขึ้นมาก่อน

“กลัวลูกผมไปทำของเสียหายเหรอ ไม่ต้องกลัว ลูกผม ผมสอนมาดี” เมื่อพ่อตอบไปแบบนั้น รปภ. ก็หน้าเสีย ไม่รู้จะอธิบายยังไง และมีท่าทีหันซ้ายหันขวาอยู่ตลอด ผู้เป็นพ่อก็ไม่ได้อะไร พยายามเก็บรูปไปให้ได้มากที่สุด

ระหว่างนั้นสองพี่น้องไปหยุดดูตรงส่วนที่เป็นกำไลข้อมือ เหมือนเป็นกำไลเด็กทองเหลือง

“ฮู้ สวยจัง น้องอยากได้มั้ย”

“เออพี่ สวยจัง น้องอยากได้กำไลนี้อะ” ทั้งสองพี่น้องก็คุยกันตามประสาเด็ก 7 – 8 ขวบ

“สวยจังเลย กำไลนี้ถ้าน้องใส่ต้องสวยแน่เลย บอกป๊าให้เอาไปได้มั้ย อยากได้” พอพูดจบจังหวะนั้น คนเป็นพ่อเดินมาพอดี พลางเดินไปด้านหลังกดชัตเตอร์ถ่ายรูป …ฟึ่บบบบ… จังหวะนั้นที่กดชัตเตอร์ถ่ายมีแสงแฟลชเกิดขึ้นเล็กน้อย แต่แฟลชสะท้อนภาพหน้าของเด็กคนหนึ่งรุ่นราวคราวเดียวกับสองพี่น้องนี้ ซึ่งอาจเป็นเจ้าของกำไล ผู้เป็นพ่อตกใจถึงขั้นทำกล้องที่แขวนคอตกลงจากมือ

เมื่อมาดูภาพกลับไม่มีอะไร ทั้งที่ตอนกดถ่ายเห็นชัดว่าเป็นเด็กผู้หญิงสวมใส่ชุดทรงไทย และพอสังเกตก็เห็นว่ามีโกฐวางไว้ด้านบนด้วย ผู้เป็นพ่อยืนหน้านิ่ง และกำลังจะเรียกให้ลูกหันมาจะถ่ายรูป ผู้เป็นแม่ก็เดินเข้ามาบอกว่า

“รปภ เขามีท่าทีแปลกๆ น่ะพ่อ เขาจะอึดอัดรึเปล่า เราว่าเรารีบกลับกันดีกว่า”

“ได้ๆ งั้นขอเข้าห้องน้ำแปบนึง” ระหว่างเข้าห้องน้ำเด็กก็ไปด้วย พอไปบอกรปภ. จะเข้าห้องน้ำ รปภ.ก็ถอนหายใจอีก แต่ก็เดินไป โดยก่อนจะถึงห้องน้ำ สังเกตว่าจะมีโต๊ะหมู่บูชาที่แลดูขลังมากๆ มีรูปคนหลายคน ไม่รู้ว่าเป็นราชวงศ์กี่ราชวงศ์ แล้วเด็กทั้งสองก็หันไปมองตรงจุดนั้นด้วย

แต่ที่ผู้เป็นพ่อต้องอึ้ง!! คือมีรูปของเด็กผู้หญิงที่พ่อถ่ายติดเมื่อกี๊ รวมอยู่ด้วย โดยเด็กยืนอยู่ข้างๆ คนอื่นๆ ในภาพ ผู้เป็นพ่อมั่นใจ เพราะจำหน้าได้เป๊ะว่าเป็นเด็กคนเดียวกัน ด้วยพึ่งจะเจอเมื่อกี๊ คิดในใจว่าใช่คนๆ เดียวกัน แต่ก็ยังทำหน้านิ่งไม่พูดอะไร

ตอนนั้นแม่ที่สังเกตหน้าพ่ออยู่ก็ถามขึ้นว่า “พ่อเป็นอะไร”

“เดี๋ยวเข้าห้องน้ำเสร็จ รีบกลับ” พ่อตอบ เด็กคนน้องที่เป็นผู้หญิงก็แยกไปเข้าห้องน้ำกับแม่ ส่วนพี่คนโตผู้ชายก็เข้าห้องน้ำกับพ่อ พอฉี่เสร็จผู้เป็นพ่อก็ไปยืนล้างหน้าที่กระจกพลางคิดว่า

…อะไรกันวะ เมื่อกี๊… ส่วนลูกชายก็ยังฉี่อยู่ไม่ไกล พอล้างหน้าเสร็จก็เช็ดหน้า ผม เสร็จแล้วก็พูดว่า “ไปลูก…” พลางเอามือโอบไหล่ลูกชายจะพาเดินออกไปเจอเมียกับลูกอีกคนที่หน้าห้องน้ำกำลังยืนรออยู่ ผู้เป็นพ่อที่กำลังจะเดินพ้นจากประตูห้องน้ำ อยู่ๆ ลูกชายที่ยังยืนเยี่ยวไม่เสร็จ ก็พูดขึ้นมาว่า

“พ่อ!! ทำไมไม่รอหนูด้วยอะ…” แล้วเมื่อกี๊ใครอะ!! ผู้เป็นพ่อสะบัดมือออกทันที แต่ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ตรงนั้นแแล้ว คล้ายกับหายไปเฉยๆ แล้วเมื่อกี๊ที่เข้าใจว่าเป็นลูก เพราะมายืนอยู่ใกล้ๆ รอพ่อล้างหน้าเป็นใคร!? เพราะลูกยังยืนฉี่ไม่เสร็จ ยังอยู่ในห้องน้ำอยู่เลย ลักษณะห้องน้ำก็ถูกแบ่งมีแค่ 2 ห้อง ไม่ได้มีโถฉี่รวม แต่ถ้าออกมาหน้ากระจกก็จะอยู่ใกล้กัน ด้วยความไม่ทันคิดอะไรของพ่อก็เดินโอบเด็กคนนึงออกมา ส่วนลูกที่ยังอยู่ในห้องน้ำได้ยินว่าพ่อออกมาจึงตะโกนเรียก

ในตอนนั้นผู้เป็นพ่อที่กำลังจะสติแตก เมื่อลูกชายออกมาจากห้องน้ำ จึงเดินเข้าไปจับแขนลูกแน่น พลางดูลูกอยู่สักพ่อ แล้วบอกว่า “ไปลูก! รีบกลับ”

เมื่อเดินออกมาเจอเมียกับลูกอีกคน ก็เข้าไปโอบเมียและพูดว่า

“ไปลูกรีบกลับ เดินออกไปแล้วไม่ต้องหันกลับไปมองนะ!” จังหวะที่เดินกลับต้องผ่านตู้กำไลสีทองจุดเดิม เด็กผู้หญิงผู้เป็นน้องก็พูดขึ้นมาว่า

“พ่อๆ ดูพี่ผู้หญิงคนนั้นสิ พ่อ! ดูพี่ผู้หญิงคนนั้นสิ” ผู้เป็นพ่อไม่ได้หันไปมอง แต่แม่หันไป ส่วนรปภ. นั้นเดินนำหน้าไปก่อนแล้วคล้ายจะรู้บางอย่าง พอพ่อมานึกขึ้นได้ว่าเหตุการณ์ก็ชัดเจนตั้งแต่รปภ. อีกคนทักว่า 6 โมงแล้ว คล้ายมีเวลาของเขาอยู่ ผู้เป็นแม่ก็ถามลูกว่า

“อะไรลูก” แม้ในใจแม่จะรู้ว่าท่าไม่ดีแล้ว แต่ก็อดหันไปดูไม่ได้ พอหันไปดูก็เห็นเป็นเด็กผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่ หน้าตาไม่ได้น่ากลัวอะไร แต่คล้ายกับเป็นเด็กสมัยก่อนที่โกนผม เด็กคนนั้นชูมือขึ้นคล้ายให้เห็นว่ากำไลนี้เป็นของเขา

ที่สองพี่น้องพูดว่าอยากได้ ที่น่ากลัวคือแม่ของเด็กเห็นว่าเด็กคนนั้นตัวของเขาไม่ได้อยู่ติดพื้น คล้ายลอยเหนือพื้น ผู้เป็นแม่จึงเอามือปิดตาลูกพาเดินออกไป โดยไม่รู้ว่าลูกเห็นยังไง

ทางรปภ. ที่ตรงดิ่งออกมาก่อน พอออกมากันหมด รปภ. ก็รีบปิดยัดล็อกประตู ผู้เป็นพ่อตอนที่ขึ้นรถแหงนหน้าไปมองตรงกระจกตรงที่เห็นภายในพิพิธภัณฑ์ได้ ก็เห็นว่ามีคนเดินอยู่ด้านในเต็มไปหมด บ้างก็ถือดาบ บ้างก็ถือของบางอย่างนู้นนี่ แม่ที่หันไปดูด้วยก็มองหน้ากับพ่อ ส่วนเด็กๆ ก็คล้ายยังไม่รู้ประสีประสาอะไร จากนั้นครอบครัวนี้ก็ขับรถออกมาทันที

หรือสามารถเข้ารับชมวีดีโอเพิ่มเติมได้ ที่นี่